Column | De wereld van een linkshandige |

Een op de tien mensen is linkshandig. Ik ben die ene van die tien mensen. Er gaan veel verhalen de rondte over linkshandigen. Zo zouden linkshandigen eerder dood gaan, maar tien procent van de hele wereldbevolking zijn en creatiever zijn. Omdat ik tot die groep behoor, besloot ik maar eens uit te zoeken welke verhalen gebaseerd zijn op feitelijkheden en welke eigenlijk maar sterke verhalen zijn. En nee, ik zal hier niet citeren van die leuke linkshandigen.info site met comic sans lettertype. Hoe verleidelijk het ook is.

Student incognito

der is geen mooier plehekie
als Utereg M'n stad
als Utereg M’n stad

Mag ik deze woorden al in mijn mond nemen? Ik leef nu zo’n acht maanden als zelfstandige student in Utrecht. Wel moet ik nog vaak google maps gebruiken om bij mensen te komen en ben ik slecht in het onthouden van straatnamen. Verder kom ik veel te weinig in het mooie centrum en ga ik eigenlijk beschamend weinig stappen (terwijl ik het wel heel graag wil!). Misschien komt het door de studentenvereniging waar ik dit jaar lid van ben geworden, het net genoeg studeren en de stage waar ik ook verantwoordelijkheden voor draag.

Ik ben nog maar op de helft van mijn studie, maar toch krijg ik soms het gevoel dat ik een student incognito ben.

Column | Je pédale, tu pédales, il pédale, nous pédalons, vous pédalez |

 Oui, oui de Tour de France départe à Utrecht. Ik heb zes jaar Frans gehad, maar na twee jaar geen Frans meer te hebben gehoord of gelezen is er bar weinig van overgebleven. Une misère.

Utrecht kleurt langzaam geel voor op de Grand Départ, vlaggen worden uitgehangen, de stoepschildering op het jaarbeursplein wordt nog extra aangezet en de fietsenrekken worden weggehaald. Er worden aftelborden geplaatst en alle inwoners raken in de ban van deze fietswedstrijd. In een stad zoals Utrecht met studenten, gezinnen en ouderen zijn er ook veel fietsen. Met het oog op de Tour de France deel ik graag mijn kennis over fietsen en de personen op de fietsen in Utrecht.

Column | Internetleven |

In de tijd dat ik blog heb laten verstoffen, ben ik de wondere wereld van internet gaan ontdekken. Zo kwam ik erachter dat naast blogs er ook youtubekanalen waren. Ik abonneerde me op meerdere kanalen. Eerst gebruikte ik youtube voor muziek en adoreerde muzikale talenten die met een colaflesje de meeste mooie covers maakten.

Nu wemelt het, naast de blogs ook van de youtube kanalen waar met mij vele anderen uren op kunnen verdwalen. Vlogs zijn heuse realityseries geworden en ik spreek over youtubers als heuse vrienden. “Heb je gezien wat … gisteren heeft gedaan?” “Ik vind dat … de laatste tijd anders is geworden.” Alleen is dat eigenlijk wel gezond?

Column | Lie to me |

Ik was nog niet bekend met deze serie, totdat ik het vak ‘werken in een organisatie’ volgde. Het vak klinkt niet heel uitnodigend en ik interesseerde me ook niet heel erg in de structuur van een organisatie. Met mijn ambitie om mensen te inspireren en motiveren hoef ik niet te weten hoe je het beste leiding kan geven. Toch kwamen er wel interessante onderwerpen in de trainingen naar voren, waar de docente het vak een nieuwe wending gaf. Het vak kreeg als ondertitel ‘Leren manipuleren’

Column | De wondere wereld van de veertiger |

Ik ben nog lang geen veertig, om precies te zijn ben ik op de helft. Ik bevind mij nog volop in het studentenleven en ben onze wondere planeet nog maar net aan het ontdekken. Op dit moment van mijn leven ben ik vooral aan het leven voor mezelf. Ik heb geen kinderen en hoef niet steeds verantwoording af te leggen aan mijn ouders. Tot laat uitgaan en met een kater bij een afspraak aan komen, daar heb ik bij wijze van spreken alleen mezelf mee. Dat is prima, daar kan ik mee leven.